Czerniec gronkowy (Actaea spicata L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w stanie dzikim w prawie całej Europie oraz w umiarkowanej strefie Azji, sięgając na wschód po Chiny. W Polsce rozpowszechniony w znacznej części kraju, rzadszy na Mazowszu, ziemi lubuskiej oraz na wybrzeżu zachodniopomorskim.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Zabezpieczeniem przed samozpyleniem jest przedsłupność. Występuje w cienistych lasach bukowych, zboczach, w wąwozach i w kamienistych górach na podłożu wilgotnym i bogatym w wapń. W Polsce występuje na całym obszarze. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Tilio platyphylli-Acerion pseudoplatani. Roślina trująca. Liczba chromosomów 2n = 16.
Roślina lecznicza dawniej stosowana w medycynie. Dawniej wykorzystywano go jako barwnik: owoce gotowane z kwasami dają czarny barwnik. Dawniej uważany za ziele lecznicze przeciwko dżumie.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:01:22]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985715. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.