Aster alpejski Aster alpinus

Aster alpejski (Aster alpinus L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w stanie dzikim w górach Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Polsce w Tatrach i Pieninach. Jest rośliną rzadką.

Pokrój roślina wieloletnia, półróżyczkowa, miękko owłosiona. Zwykle rośnie małymi kępkami. Łodyga wzniesiona lub podnosząca się, wysokości 15-40 cm. Dość gruba i przylegająco owłosiona. Liście odziomkowe łopatkowe lub klinowate, krótkoogonkowe. Wyrastające skrętolegle liście łodygowe są lancetowate, siedzące. Wszystkie liście są całobrzegie i silnie owłosione. Kwiaty kwiaty języczkowe fioletowe, rurkowate żółte, zebrane w koszyczki umieszczone pojedynczo na szczytach łodyg. Koszyczki te mają zieloną okrywę z wąskich, lancetowatych listeczków. Zewnętrzne, języczkowe kwiaty w koszyczku to kwiaty żeńskie, wewnętrzne, żółte, to kwiaty męskie. Kwiaty żeńskie mają jeden słupek, ich języczki wycięte są w 2-3 ząbki. Owoc drobne niełupki z puchem kielichowym. Roślina wiatrosiewna.

Biologia i występowanie

Bylina. Przedprątne kwiaty zapylane przez błonkówki kwitną od maja do czerwca. Siedlisko: w górach rośnie na skalnych półkach, w szczelinach skał i u ich podnóża, na żwirku wapiennym lub niskich murawach, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Roślina wapieniolubna i ciepłolubna, w związku z tym dużo częściej występuje na południowej stronie skał. Jej pionowy zasięg wynosi w polskich Tatrach do 2000 m n.p.m. W Alpach ta górska roślina rośnie aż do wysokości 3195 m n.p.m.

Zastosowanie Jest uprawiany jako roślina ozdobna do ogródków skalnych. Jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-9). Wyhodowano wiele odmian ozdobnych o różnych barwach, m.in.: 'Albus', 'Dunkle Schőne', 'Pinkie'. Odmiana 'Trimix' ma wysokość do 20 cm i trójkolorowe kwiat: białe, różowe i niebieskie Uprawa Wymaga gleby przepuszczalnej i przeciętnie wilgotnej, najlepiej o obojętnym odczynie. Stanowisko powinno być słoneczne. Mrozoodporność wystarczająca. Rozmnaża się go najczęściej z nasion, które wysiewa się w kwietniu lub lipcu w inspektach, roślinę do gruntu wysadza się we wrześniu. Można też pozyskiwać sadzonki ze starszych, dobrze rozrośniętych kęp.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:50:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985736. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
      • płatki żółte
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
      • liście najszersze przy końcu
      • liście klinowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • roślina rzadka
    • roślina wapieniolubna
  • siedlisko
    • wapienie
    • murawy
    • Tatry

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.