Żagwin ogrodowy Aubrieta ×cultorum

Żagwin ogrodowy (Aubrieta ×cultorum Bergmans), nazywany czasami obrecją ogrodową – mieszaniec powstały w wyniku skrzyżowania A. deltoidea z innymi gatunkami żagwinu.

Pokrój niska roślina darniowa tworząca szeroko ścielące się i gęste kobierce o wysokości do 10 cm. Liście pojedyncze, matowozielone, grubo ząbkowane, owłosione. Kwiaty drobne, różowo-fioletowe zebrane w krótkie grona. Kwitnie bardzo obficie od kwietnia do czerwca.

Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Używany jest do obsadzania ogródków skalnych, obsadzania murków i na rabaty. Efektownie wygląda, gdy jego pędy zwisają z głazów lub murów. Jest jedną z 5 podstawowych bylin wiosennych (pozostałe to ubiorek wiecznie zielony, gęsiówka kaukaska, smagliczka skalna i floks szydlasty).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-04 19:45:37]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=52304265. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
  • Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.
  • Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-11-10].
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • do kostki (0 < x < 15 cm)
  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki różowe
      • płatki fioletowe
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • roślina darniowa
    • mieszaniec