Przewiercień długolistny (Bupleurum longifolium L.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych.
Rośnie dziko w Europie Południowej i Środkowej oraz w Azji (Syberia, Kazachstan, Kirgistan, Mongolia, Chiny). W Polsce jest rzadki. Występuje głównie na Wyżynie Małopolskiej i Pomorzu Wschodnim. W górach jest rzadki, znany z nielicznych tylko stanowisk w Karpatach i Sudetach. W Karpatach w ostatnich latach potwierdzono jego występowanie tylko na kilku stanowiskach: Lackowa w Beskidzie Niskim, Rabia Skała w Bieszczadach, Wąwóz Szopczański, podnóże Trzy Korony i po wschodniej stronie przełęczy Szopka w Pieninach oraz Dolina Długa i Czerwone Żlebki w Tatrach. Roślina dwuletnia lub bylina, hemikryptofit. Rośnie u podnóży skał, na piargach, skalistych i trawiastych zboczach i półkach skalnych, na obrzeżach lasów i zarośli, w traworoślach, murawach kserotermicznych i murawach naskalnych. Kwitnie w sierpniu i wrześniu. Liczba chromosomów 2n = 16. Gatunek charakterystyczny związku Calamagrostion, zespołu Bupleuro-Calamagrostietum arundinaceae i zespołu Festucetum carpaticae.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:10:11]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986563. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.