Wirtualny atlas roślin: Dzwonek brodaty / Campanula barbata

Dzwonek brodaty (Campanula barbata L.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). W Polsce występuje wyłącznie w Sudetach. Poza Polską jego siedliska znajdują się jeszcze w Alpach i południowej Norwegii.

Łodyga wzniesiona, pojedyncza lub rozgałęziona, rzadko owłosiona dość sztywnymi włoskami. Wysokość przeważnie 10–40 cm. Liście odziomkowe tworzące różyczkę są lancetowate lub odwrotnie lancetowate, a ich nasada stopniowo zwęża się w ogonek. Liście łodygowe są siedzące i bardziej wąskie. Wszystkie są całobrzegie, lub płytko karbowane i obustronnie owłosione. Kwiaty nieliczne, duże, zebrane w grono. Kielich o działkach krótszych od połowy długości korony, pomiędzy działkami długie wyrostki międzydziałkowe. Kwiaty są zwisające, dzwonkowata korona o 5 łatkach jest ciemnoniebieska, lub niebieskoliliowa (czasami, rzadko, trafiają się okazy z białą koroną). Od środka łatki korony są na nerwach owłosione. Słupek nie wystający z korony, pylniki niezrośnięte. Owoce 3-komorowe torebki otwierające się bocznymi otworkami.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do lipca. Siedlisko: łąki górskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Nardion.

Roślina ozdobna. Ze względu na swoje efektowne kwiaty bywa uprawiany jako roślina dwuletnia, szczególnie nadająca się na rabaty i do ogrodów skalnych. Zwykle sam się rozsiewa. Lubi stanowiska półcieniste, glebę próchniczną i lekko kwaśną.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 06:18:03]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75855642. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.