Dzwonek karkonoski Campanula bohemica

Pokrój roślina tworząca przeważnie rozproszone kępy. W jednej kępie z kłącza wyrasta kilka kwitnących pędów. Łodyga słabo kanciasta, w dolnej części owłosiona. Pod ziemią roślina posiada kłącze, z którego co roku wyrastają nowe pędy. Liście dolne sercowato-okrągławe, na pędach kwiatostanowych podługowate, lancetowate. Są karbowano-piłkowane lub całobrzegie. Kwiaty w gronie po 2–5 kwiatów, ciemnofioletowe, o długości 15–25 mm. Działki kielicha równowąskolancetowate i dwukrotnie krótsze od korony. Owoce wydłużona torebka otwierająca się u nasady. Nasiona elipsoidalne o długości 0,7–1 mm.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Prawdopodobnie jest to roślina wiatrosiewna, jednakże w naturze nie rozmnaża się przez nasiona, lecz wyłącznie wegetatywnie, z kłączy. Występuje na glebach świeżych i wilgotnych, bogatych w związki humusowe, o odczynie słabo kwaśnym i obojętnym. Tworzy skupiska do parudziesięciu osobników, często zaś rośnie pojedynczo. W Karkonoszach występuje na wysokości 1050-1430 m n.p.m., najczęściej w piętrze subalpejskim.