Wirtualny atlas roślin: Dzwonek boloński / Campanula bononiensis

Dzwonek boloński (Campanula bononiensis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny dzwonkowatych.

Pokrój roślina do 50 cm wysokości. Łodyga sztywna, słabo bruzdkowana, dołem obła, wyżej nieco kanciasta. Kutnerowato owłosiona. Ulistniona gęsto, skrętolegle. Liście na spodniej stronie gęściej owłosione, szarozielone. Liście odziomkowe i dolne łodygowe z oskrzydlonymi ogonkami oraz blaszką jajowatą, w nasadzie uciętą, zaokrągloną lub sercowatą. Brzeg blaszki karbowanopiłkowany. Wyższe liście siedzące i nasadą obejmujące łodygę, ku górze łodygi coraz mniejsze i węższe. Kwiaty kwiatostan kłosokształtny, wydłużony, utworzony z licznych kwiatków na krótkich szypułkach, wspartych lancetowymi listkami, zwykle krótszymi od kwiatów. Działek kielicha pięć, lancetowate, nieco odstające od korony. Korona niebieska, stożkowato dzwonkowata, długości 1,5–2,5 cm. Rozcięta co najmniej do 1/3 na pięć ostrych i dość wąskich łatek. Pręcików pięć. Słupek dolny z szyjką o trzech znamionach. Owoc zwieszona torebka otwierająca się trzema dziurkami blisko nasady. Nasiona liczne, drobne.

Biologia i występowanie

Rośnie dziko w Azji Zachodniej i Środkowej, na Kaukazie i Syberii oraz na większej części Europy (bez Skandynawii, Wysp Brytyjskich, Hiszpanii, Portugalii, Islandii). W Polsce gatunek rodzimy, rzadki. Występuje głównie w pasie wyżyn południowych oraz w Wielkopolsce i na Wysoczyźnie Siedleckiej. Nie występuje w górach. Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko: suche murawy kserotermiczne, trawiaste zbocza, wzgórza, obrzeża zarośli. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Cirsio-Brachypodion pinnati oraz All. Geranion-sanguinei (tutaj przynależność wymaga dalszych badań). Liczba chromosomów 2n= 34.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:15:54]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986839. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.