Wirtualny atlas roślin: Dzwonek skupiony / Campanula glomerata

Dzwonek skupiony (Campanula glomerata L.) – gatunek byliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Występuje w Azji (od Iranu po Japonię, na północ do Syberii) i w Europie. W Ameryce Północnej zadomowiony. W Polsce jest spotykany w całym kraju i na ogół częsty, zwłaszcza w pasie wyżyn, na pogórzu, w pasie od Wielkopolski po Pomorze Gdańskie, lokalnie rzadszy, np. na zachodnich krańcach kraju.

Pokrój roślina zielna, ale z częściowo drewniejącym, krótkim kłączem, zwykle ukośnym. Łodyga pojedyncza, sztywna, zwykle do 50 cm wysokości, tępokanciasta. Owłosienie jest zmienne – słabe lub gęste, włoski krótkie lub długie, nigdy jednak nie sztywne i kłujące. Liście dolne ogonkowe, z blaszką o nasadzie sercowatej, zaokrąglonej lub uciętej (ogonek wyraźnie oddzielony od blaszki). Blaszka wąskojajowata do lancetowatej, na brzegu drobno piłkowana. Górne liście łodygowe lancetowate i siedzące, z nasadą obejmującą łodygę. Kwiaty bezszypułkowe, skupione w główkę na szczycie łodygi oraz w mniejsze pęczki wyrastające z węzłów w górnej części łodygi. W główce szczytowej jest zwykle kilkanaście kwiatów, a w bocznych po kilka, czasem tylko jeden. Skupienia kwiatów wsparte są listkami okrywy jajowato trójkątnymi i ostrymi. Kielichy z działkami długości połowy korony, z łatkami nieodgiętymi, lancetowatymi, zaostrzonymi i często wyciągniętymi w kończyk. Korona dzwonkowata, intensywnie fioletowa, rzadziej niebieskawa lub biaława. Kształt ma rurkowaty i długość 1,5–3 cm, z 5 łatkami wąsko jajowatymi. Szyjka słupka ma długość korony, lub jest krótsza. Owoce torebki trójdzielne, otwierające się dziurkami u nasady.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września. Porasta słoneczne murawy, zarośla i widne lasy. Preferuje gleby obojętne i zasadowe. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Festuco-Brometea.

Sadzony jest od dawna jako roślina ozdobna. Jest rośliną miododajną. Jako rosnący na suchych, słonecznych siedliskach wskazywał na słabą jakość zbieranego w takich miejscach siana. W ogrodach uprawianych jest szereg odmian:'Acaulis' – rośliny niskie, do 25 cm wysokości, kwiaty ciemnofioletowe; 'Acaulis alba' – rośliny niskie, kwiaty białe; 'Alba' – kwiaty białe; 'Caroline' – kwiaty jasnoróżowe, z ciemnofioletowymi końcami płatków; 'Dahurica' – rośliny do 60 cm wysokości, kwiaty ciemnofioletowe; 'Joan Elliot' – rośliny do 40 cm, kwiaty okazałe, ciemnofioletowe; 'Odessa' – rośliny do 80 cm wysokości, kwiaty ciemnopurpurowe; 'Superba' – rośliny do 60 cm, kwiaty ciemnoniebieskofioletowe; wcześnie kwitnie (od maja do lipca).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 06:20:58]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74960030. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.