Dzwonek rapunkuł, rapunkuł (Campanula rapunculus L.) – gatunek rośliny dwuletniej z rodziny dzwonkowatych. Pochodzi z południowej Europy, południowo-zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryki. W Polsce ma status zadomowionego gatunku obcego. Dawna roślina uprawna o jadalnym korzeniu.
Występuje w północno-zachodniej Afryce (od Maroka po Tunezję), w południowej Europie (na północy dziko rosnący w Czechach, na Słowacji i Ukrainie) oraz w południowo-zachodniej Azji (po Iran na wschodzie). Jako introdukowany rośnie również w północnej Europie – na Wyspach Brytyjskich i w krajach skandynawskich. W Polsce odnotowany po raz pierwszy w stanie dzikim w XIX wieku, współcześnie uważany za gatunek lokalnie zadomowiony (kenofit). Rośnie głównie w zachodniej części kraju i na podlaskim odcinku doliny Bugu, poza tym rozproszony na pojedynczych stanowiskach w całym kraju. Roślina dwuletnia, kwitnąca od czerwca do sierpnia. Rośnie na łąkach, w zaroślach i na porębach.
Dawniej jego młode pędy i liście oraz podobne do rzepy korzenie były używane jako pożywienie.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 06:25:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75065883. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.