Dzwonek syberyjski (Campanula sibirica L.) – gatunek rośliny dwuletniej z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Rośnie w strefie umiarkowanej Europy i Azji. W Polsce jest rzadki, zwłaszcza na północy. Występuje na murawach kserotermicznych.
Występuje od wschodniej Syberii poprzez Rosję i Kazachstan do Europy środkowej i południowo-wschodniej. Najdalej na zachód sięga do Niemiec, Austrii i Włoch. Przez Polskę i dalej Białoruś przechodzi północna granica zasięgu. W Polsce występuje głównie w pasie wyżyn w południowo-wschodniej części kraju, poza tym wzdłuż zboczy dolin: Bugu, dolnej Wisły, Warty, dolnej Odry i Płoni. Nie rośnie w górach i rzadko tylko na pogórzu. Roślina dwuletnia, kwitnąca od czerwca do września. Gatunek światło-, sucho- i ciepłolubny. Często zasiedla rędziny kształtujące się na wapieniach, marglach i gipsach. Rośnie w murawach kserotermicznych i świetlistych zaroślach. W fitosocjologii gatunek charakterystyczny dla rzędu Festucetalia valesiacae i zespołu Adonido-Brachypodietum pinnati. Kariotyp tego gatunku liczy 2n = 34 chromosomów.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 06:30:26]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74996162. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.