Łodyga wzniesiona, naga, nierozgałęziona, osiąga wysokość 30–60 cm. Charakterystyczną cechą gatunkową jest występowanie w nasadzie liści bulwek.
Liście ulistnienie skrętoległe. Dolne liście są pierzasto-złożone, liście na środku łodygi są 3-listkowe, zaś górne są pojedyncze. Wszystkie listki są podługowate, zaostrzone, piłkowane.
Kwiaty wyrastają na długich szypułkach na szczycie łodygi, tworząc grono zawierające tylko kilka dużych kwiatów. Pojawiają się równocześnie z liśćmi. Zarówno kielich, jak i korona są wolne i mają po cztery listki. Płatki korony mają różowy lub czasami biały kolor, słupek jest jeden, pręcików 6 dwusilnych (4 dłuższe i 2 krótsze).
Owoc wydłużona łuszczyna z okrągławymi nasionami.
Biologia i występowanie
Bylina, geofit. Kwitnie od maja do czerwca i jest owadopylny. Rośnie często w tak zacienionych miejscach, że rzadko zawiązuje nasiona, rozmnaża się głównie wegetatywnie za pomocą bulwek w kątach liści. Jest jednym z nielicznych u nas gatunków roślin żyworodnych. W istocie jest to tylko częściowa żyworodność. Rośnie przeważnie w lasach liściastych (głównie bukowych), gdzie tworzy często całe łany, ale spotkać go można także w lasach mieszanych. Roślina cienioznośna, typowo leśna. Gatunek charakterystyczny dla All. Fagion, Ass. Galio odorati-Fagetum.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 00:51:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62816140. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-10] (ang.).
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Kadereit J.W., Albach D.C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39–91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
- Cardamine bulbifera (L.) Crantz. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-05].