Rzeżucha łąkowa Cardamine pratensis

Rzeżucha łąkowa (Cardamine pratensis L.) – gatunek roślin zielnych z rodziny kapustowatych. Występuje w Europie, Ameryce Północnej, Azji i na Azorach (tutaj jako gatunek zawleczony). W Polsce jest pospolity na całym obszarze .

Łodyga wzniesiona, pełna o długości 15-50 cm. Cała roślina jest odstająco owłosiona i posiada charakterystyczny smak. Liście liście odziomkowe tworzą różyczkę. Są pierzastosieczne o okrągłych listkach, przy czym szczytowy listek jest większy od pozostałych. Liście łodygowe złożone z wydłużonych, lancetowatych listków. Kwiaty białe lub fioletowe, wyrastające na szypułach o długości 2-4 mm i zebrane w luźne grono na szczycie łodygi. Kwiat zbudowany jest z 4 zielonych działek kielicha i 4 jajowatych płatków korony, pojedynczego słupka z wydłużoną zalążnią i krótką szyjką oraz 6 czterosilnych pręcików. Kwitnie od marca do kwietnia, roślina miododajna. Miodniki znajdują się u nasady krótszych pręcików, a nektar zbiera się na dnie kwiatowym. Brak specjalnych przystosowań przeciwdziałających samozapyleniu, w rezultacie część kwiatów ulega zapyleniu krzyżowemu, a część samozapyleniu (też przy pomocy owadów). Owoce długie, równowąskie łuszczyny o długości do 25 mm, z dzióbkiem o długości do 1 mm.

Biologia i występowanie

Hemikryptofit. Siedlisko: wilgotne łąki, rowy, zarośla. W niektórych miejscach występuje tak masowo, że w okresie kwitnienia łąki przybierają liliowy kolor. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea. Jest jedną z rzadkich roślin, które rozmnażają się wegetatywnie przez liście. Mianowicie jesienią przylegające do ziemi liście tworzą ukorzeniające się pączki przybyszowe. Często można na niej spotkać przypominającą ślinę wydzielinę larw owada skoczka pienika (z rodziny pienikowatych).

Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: obfituje w witaminę C, żelazo i sole mineralne, zawiera witaminy A, B, PP, K, E oraz duże ilości siarki (zapach zawdzięcza glikozydowi izosiarkocyjanowemu); Działanie: silnie moczopędne, ważne źródło łatwo przyswajalnego jodu, usuwa toksyny, obniża poziom cukru we krwi, zawarty w niej chrom wspomaga prawidłową pracę trzustki, poprawia trawienie, zapobiega otyłości, dezynfekuje jamę ustną i drogi moczowe. Kosmetyka – wybiela przebarwienia.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:22:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985829. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • marzec
      • kwiecień
      • maj
      • czerwiec
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
      • płatki różowe
      • bladoliliowe
    • liczba płatków
      • płatki cztery
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
    • obecność miodników
      • tak
    • pręciki
      • czterosilne
      • 6
    • kolor pyłku
      • owadopylność
      • zapylenie krzyżowe
    • znamiona słupka
      • słupek jeden
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kostki do kolana (15< x <60 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
      • pełna
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście okrągłe
      • liście lancetowate
    • wcięcia blaszki
      • pierzastosieczne
  • ogólne
    • roślina lecznicza
    • roślina miododajna
    • roślina użytkowa
    • roślina kosmetyczna
    • Surowiec zielarski
    • trawa
    • tworzy mieszańce
    • na roślinie pienista wydzielinę larw owada skoczka pienika
  • siedlisko
    • Mokre łąki, pastwiska i miedze
    • łąki
    • zarośla
    • rowy
    • wilgotne łąki i zarośla
    • gatunek charakterystyczny dla
      • (klasa) Cl. Molinio-Arrhenatheretea R.Tx. 1937 - półnaturalne i antropogeniczne darniowe zbiorowiska łąkowe i pastwiskowe
  • forma życiowa wg Raunkiæra
    • hemikryptofit
  • cechy owoców
    • wielkość owoców
      • rozmnaża się wegetatywnie przez liście
  • cechy korzeni
    • system korzeniowy
      • ukorzeniające się pączki przybyszowe

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.