Wirtualny atlas roślin: Oset siny / Carduus glaucus

Oset siny, oset siwy (Carduus defloratus subsp. glaucus (Baumg.) Nyman) – podgatunek Carduus defloratus. Jest to roślina wieloletnia należąca do rodziny astrowatych. Występuje w górach południowej i środkowej Europy, w Polsce w Tatrach i Pieninach i jest tam rośliną średnio pospolitą. Przez Polskę przebiega północna granica jego zasięgu. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Wygląd i występowanie
Bibliografia

Liście ulistnienie skrętoległe. Liście wąskojajowate lub odwrotnie jajowatolancetowate, o zaostrzonych końcach, Są całkiem nagie, brzegi mają podwójnie ząbkowane z cienkimi ostkami. Ostki na pierwszorzędowych ząbkach mają długość do 5 mm, na drugorzędnych ząbkach są mniejsze. Liście mają siny kolor, od tego właśnie pochodzi gatunkowa nazwa rośliny. Dolne liście duże, wyższe wybitnie mniejsze. Kwiaty zebrane w koszyczek na szczycie pędów kwiatowych. Młode koszyczki zwisają, potem pęd wyprostowuje się. Mająca 15-22 mm długości okrywa koszyczków zbudowana jest z nieodgiętych łusek. Środkowe łuski okrywy o zaokrąglonych wierzchołkach nagle zbiegają w krótki, ostry koniec. Łuski te mają długość 4-6 razy większą od szerokości. Wszystkie kwiaty rurkowe, brzeżne podobne do środkowych. Korona o czerwonofioletowym kolorze. Kielich w postaci puchu kielichowego złożonego z pojedynczych włosków o długości 10-12 mm. Łodyga wzniesiona, prosta, pojedyncza, lub posiadająca kilka wydłużonych gałązek. Oskrzydlona jest tylko dołem, na 1/3 wysokości. Jest prawie bezlistna. Owoc niełupka o długości 3,5-5 mm z puchem kielichowym.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września, roślina owadopylna i wiatrosiewna. Rośnie w górach, na skalistych zboczach, suchych korytach potoków, wśród wilgotnych skał, przy ścieżkach, wyłącznie na wapieniu. Roślina wapieniolubna. Gatunek charakterystyczny dla Ass. Carici sempervirentis-Festucetum.
Tworzy mieszańce z ostem nastroszonym.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-04 20:03:34]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=53258937. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
The Plant List. [dostęp 2018-04-20].
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-04-15].
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Przypisane cechy

	ogólne	bylina
	barwa kwiatów	płatki czerwone
	barwa kwiatów	płatki fioletowe
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	kwiaty zwisające
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	koszyczek
	kształt blaszki	liście jajowate
	kształt blaszki	liście lancetowate
	kształt blaszki	liście odwrotnie jajowate
	ulistnienie	liście skrętoległe
	ulistnienie	ząbkowany
	rodzaj owoców	niełupki
	rodzaj owoców	puch kielichowy
	wygląd łodygi	łodyga wzniesiona
	pora kwitnienia	lipiec
	pora kwitnienia	sierpień
	pora kwitnienia	wrzesień