Oset łopianowaty (Carduus personata (L.) Jacq.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w górach środkowej Europy, w Alpach, Apeninach, na Bałkanach. W Polsce spotykany w Karpatach i Sudetach; sięga od regla dolnego po piętro kosodrzewiny. Także na Lubelszczyźnie.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września. Rośnie na glebach wilgotnych, żyznych i bardzo żyznych, o odczynie obojętnym, w półcieniu. Spotykana w lasach łęgowych i w zbiorowiskach ziołorośli nad brzegami potoków. W Polsce uznawany za gatunek charakterystyczny związku zbiorowisk ziołorośli wysokogórskich Adenostylion alliariae oraz wyróżniający nadrzecznej olszyny górskiej Alnetum incanae. W innych krajach, np. w Szwajcarii, opisywany jako niecharakterystyczny gatunek związany ze zbiorowiskami wilgotnych ziołorośli ze związku Petasition officinalis. Liczba chromosomów 2n=22, 18. Poza podgatunkiem nominatywnym (C. personata personata) wyróżnia się podgatunek C. personata subsp. albidus (Adamovic) Kazmi (syn. C. bicolorifolius Klokov, C. personata var. albidus (Adamov.) Kazmi).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:24:30]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327976. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.