Chaber łąkowy (Centaurea jacea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Znany też jako chaber przestrzelon. Rodzimy obszar jego występowania to niemal cała Europa, Afryka Północna (Algieria, Maroko, Tunezja) i obszary Azji o klimacie umiarkowanym (Azja Zachodnia, Syberia, Kaukaz). Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Ameryce Północnej, Australazji i w Ameryce Południowej (Argentyna, Chile). W Polsce jest pospolity na całym obszarze kraju.
Rozwój Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do października. Kwiaty są przedprątne, zapylane przez motyle i błonkówki. Roślina miododajna. Siedlisko W Polsce występuje na niżu i w górach po regiel górny. Rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach, w zaroślach i na obrzeżach lasów. Występuje na glebach gliniastych, średnio próchnicznych. Fitosocjologia W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Molinio-Arrhenatheretea. Genetyka Liczba chromosomów 2n= 22, 44. Interakcje międzygatunkowe Jest rośliną żywicielską larw motyla przeplatki febe.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:42:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985681. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.