Rogownica alpejska (Cerastium alpinum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych. Gatunek arktyczno-alpejski o zasięgu wokółbiegunowym. Występuje w północnej części Europy i Ameryki Północnej, gdzie ma zwarty zasięg. Ponadto w Europie występuje w górach od Hiszpanii do Grecji. W Polsce jedyne stanowiska rogownicy alpejskiej znajdują się na Babiej Górze. W połowie XIX w. podawał ją stamtąd Feliks Berdau, z którego rękopisów przedrukował tę informację w 1860 r. Eugeniusz Janota. Berdau podawał również rogownicę alpejską (błędnie) z Tatr, m.in. z Giewontu. Jest też uprawiana jako roślina ozdobna
Bylina, chamefit. Występuje głównie w murawach na podłożu kwaśnym. Na Babiej Górze występuje w piętrze kosówki, na wysokości 1500-1724 m n.p.m., na obszarze o powierzchni ok. 20 ha. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Jest rośliną jednopienną, kwiaty są albo zapylane przez owady (zapylenie krzyżowe), albo zapylają się same. U okazów rosnących na Babiej Górze jedna torebka nasienna zawiera przeciętnie 21 nasion. Rozsiewają się one w najbliższym otoczeniu rośliny (barochoria). Rogownica alpejska może też rozmnażać się wegetatywnie. Liczba chromosomów u osobników babiogórskich 2n = 72.
Zastosowanie. Nadaje się szczególnie do ogródków skalnych, gdzie może być uprawiana na skarpach, murkach i w szczelinach między kamieniami. Uprawa. Najlepiej rośnie na próchnicznej, gliniasto-żwirowej i średnio wilgotnej ziemi ubogiej w wapń. Rozmnaża się ją przez podział lub przez ukorzeniania płonych pędów w lipcu-sierpniu. Rośnie powoli.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:44:34]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986594. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.