Łodyga wzniesiona, gruba, bruzdkowana, bez skrzydełek, omszona i górą bezlistna i lepka (stąd nazwa rośliny). Osiąga wysokość 0,4-1,5 m.
Liście bardzo duże, głęboko pierzastodzielne. Największe u dołu rośliny, wyraźnie zmniejszające się ku górze. Poszczególne listki o kształcie lancetowatym, 3-5 nerwowe i brzegach niewyraźnie kolczasto ząbkowanych, niekłujące. Liście siedzące, obejmujące łodygę uszkowatą nasadą. Młode liście obficie owłosione, starsze tylko na nerwach.
Kwiaty zebrane pojedynczo w duże, zwisające koszyczki, na szczycie łodygi. Koszyczki z zielonymi, ostro zakończonymi i odgiętymi na zewnątrz łuskami okrywy, górą ciemno nabiegłymi. W koszyczku wszystkie kwiaty rurkowate o cytrynowożółtej barwie. Mają koronę składającą się z pięciu bardzo wąskich i zrośniętych płatków, słupek pojedynczy z dwoma cienkimi i nitkowatymi znamionami. Pręciki o wolnych nitkach, lecz zrośniętych w rurkę pylnikach. Kielich przekształcony w puch kielichowy o rozgałęzionych pierzastych włoskach.
Owoc niełupki o długości ok. 5 mm z puchem kielichowym o długości 15-18 mm.
Biologia i występowanie
Bylina: Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylna. Nasiona są rozsiewane przez wiatr. Siedlisko: obrzeża lasów, przydroża, zarośla, wilgotne łąki, w Tatrach także na halach, murawach i wśród skał. Roślina górska o zasięgu pionowym do ok. 2000 m n.p.m., hemikryptofit. Głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna). Fitosocjologia: gatunek wyróżniający dla Carici albae-Fagetum. Liczba chromosomów 2n= 34
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 01:09:06]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62816843. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Zofia Radwańska-Paryska: Rośliny tatrzańskie (Atlasy botaniczne). Irena Zaborowska (ilustr.). Warszawa: WSiP, 1988. ISBN 83-09-00256-4.
- Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- cechy łodygi
- szacowana wysokość łodygi
- ogólne
- status gatunku we florze Polski
- takson rodzimy lub trwale zadomowiony
- siedlisko
- kamieniste i słoneczne zbocza
- gatunek charakterystyczny dla
- (zespół) Ass. Carici albae-Fagetum - ciepłolubna buczyna nawapienna pienińska
- forma życiowa wg Raunkiæra