Warzucha lekarska Cochlearia officinalis

Warzucha lekarska (Cochlearia officinalis) – roślina z rodziny kapustowatych. Występuje w Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym i zimnym. W Polsce pojawia się przemijająco jako efemerofit, głównie w województwie zachodniopomorskim.

Pokrój osiąga wysokość do 50 centymetrów. Liście mięsiste, nerkowate, długoogonkowe. Wszystkie liście łodygowe są siedzące, obejmują łodygę uszkowatymi nasadami. Kwiaty białe, drobne (8-10 mm średnicy), wonne, zebrane w grona. Pojedynczy kwiat ma 4 płatki o długości 3-7 mm. Nerwy boczne tych płatków nie łączą się z sobą, co najwyżej tworzą jedno poletko utworzone przez boczne odgałęzienia nerwu głównego. Owoc elipsoidalna łuszczyna zawierająca nasiona o długości 1,5-2 mm.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia lub zimozielona bylina. Zasiedla wybrzeża morskie i solniska. Kwitnie od maja do września.

Roślina lecznicza. Dawniej była używana przeciwko szkorbutowi, szczególnie przez marynarzy odbywających długie morskie podróże. Bywa uprawiana jako roślina ozdobna.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:04:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73076533. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście nerkowate
  • ogólne
    • roślina lecznicza
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • status gatunku we florze Polski
      • efemerofit
    • roślina dwuletnia
  • siedlisko
    • wybrzeże morskie
    • solniska