Warzucha tatrzańska (Cochlearia tatrae Borbás) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych.
Endemit tatrzański. Występuje wyłącznie w Tatrach, w Polsce wyłącznie w Tatrach Wysokich. Podawano też jej stanowiska spoza Tatr, jednak były to błędnie oznaczone inne gatunki. W Tatrach słowackich występuje częściej niż w polskich. Oprócz Tatr Wysokich występuje tutaj również na pojedynczych stanowiskach w Tatrach Zachodnich i Tatrach Bielskich. W polskich Tatrach podano występowanie tylko na 12 stanowiskach. Niemal wszystkie znajdują się w rejonie Morskiego Oka na wysokości 1595–2390 m n.p.m. Są to: żleb pod Rysami, Kazalnica Mięguszowiecka, Mięguszowiecki Szczyt Czarny, Przełęcz pod Chłopkiem, Bańdzioch, Mięguszowiecki Szczyt, Hińczowa Przełęcz, Cubryna, Mała Galeria Cubryńska, żleb spod Hińczowej Przełęczy do Wielkiej Cubryńskiej Galerii, przełęcz pod Zadnim Mnichem, Wrota Chałubińskiego. Została też stwierdzona w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Rozwój Roślina dwuletnia lub bylina. Kwitnie od czerwca do września, zakwita w drugim roku życia. Rozmnaża się wyłącznie przez nasiona roznoszone przez wodę. Populacje w polskich Tatrach są w dobrej kondycji, gdyż duża część osobników rozmnaża się generatywnie. Siedlisko Porasta wilgotne skały, piargi. Wyłącznie na podłożu granitowym. W polskich Tatrach występuje głównie w piętrze turniowym, rzadziej w halnym. Genetyka Liczba chromosomów 2n = 42.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:05:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73076501. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.