Głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna Jacq.) – gatunek rośliny z rodziny różowatych. Pochodzi z obszarów zachodniej Azji, Kaukazu, Europy i Afryki Północnej, rozprzestrzenił się także na innych obszarach Afryki, w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej. W Polsce jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Jest także uprawiany. Inne nazwy: głożyna, ciernie białe, jaworek, bodlak, bulimączka.
Roślina wieloletnia, megafanerofit, nanofanerofit. Kwitnie w okresie od maja do czerwca. Ma obupłciowe, przedsłupne kwiaty, nieprzyjemnie pachnące. Owoce dojrzewają w okresie sierpień – październik, rozsiewane są przez zwierzęta (zoochoria). Liczba chromosomów 2n = 34. Zasiedla obrzeża lasów, zarośla i przydroża. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Rhamno-Prunetea.
Surowiec zielarski Kwiatostan głogu (Crataegi folium cum flore) – całe lub rozdrobnione, wysuszone gałązki z kwiatami głogu jednoszyjkowego, dwuszyjkowego, rzadziej innych europejskich gatunków jak głóg włoski i głóg czarny. Surowiec zawiera minimum 1,5% sumy flawonoidów w przeliczeniu na hiperozyd. Drugim surowcem jest owoc głogu (Crataegi fructus) – wysuszone owoce pozorne głogu jednoszyjkowego i dwuszyjkowego o zawartości ponad 0,06% procyjanidyn. Działanie Stosowany w chorobach serca i niewydolności krążenia.
Owoce są jadalne na surowo, ale mają suchy, mączysty miąższ. Bardziej nadają się na przetwory, takie jak konfitury, galaretki czy nalewki. Wino z owoców głogu stosowane jest czasem do kupażowania innych win owocowych.
Często sadzony, szczególnie odmiany o barwnych kwiatach. Używany też na żywopłoty – są nie tylko gęste, ale w zasadzie nie do pokonania przez ludzi i zwierzęta.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 09:49:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74658188. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.