Wirtualny atlas roślin: Pępawa Jacquina / Crepis jacquinii

Pępawa Jacquina (Crepis jacquinii Tausch) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce jest dość częsta w Tatrach, poza nimi znana jest z jednego tylko stanowiska w Małych Pieninach (na Smolegowej Skale).

Łodyga wzniesiona, naga, rozgałęziona na 2–5 gałązek, sztywna, o wysokości 5–30 cm. Pod ziemią ukośne kłącze. Liście odziomkowe są lancetowate i całobrzegie lub odlegle zatokowo ząbkowane i wyrastają na długich ogonkach. Liście łodygowe są małe, zatokowowrębne lub pierzastodzielne, złożone z równowąskich, ostro zakończonych odcinków i są siedzące lub krótkoogonkowe. Wszystkie liście są nagie. Kwiaty jasnożółte, zebrane w pojedyncze koszyczki na szczytach odgałęzień łodygi. Koszyczki wyrastają na zgrubiałych, czarnych szypułach tworząc luźny podbaldach. Okrywa szara lub czarna, długości 10–12 mm, miękko owłosiona. Puch kielichowy żółtawy. Wszystkie kwiaty są obupłciowe, języczkowe. Owoc 10-żeberkowe, o długości do 4 mm niełupki, zaopatrzone w żółtawy puch kielichowy.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Siedlisko: skały wapienne. W Tatrach występuje od regla dolnego po piętro halne, głównie w piętrze kosodrzewiny i piętrze halnym. Gatunek charakterystyczny dla Ass. Caricetum firmae. Wyróżnia się dwa podgatunki: Crepis jacquinii subsp. jacquinii – podgatunek typowy będący endemitem karpackim i alpejskim, Crepis jacquinii subsp. kerneri (Rech. f.) Merxm. – podgatunek występujący także na Bałkanach.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-10-23 00:13:30]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68522451. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.