Wirtualny atlas roślin: Naparstnica żółta / Digitalis lutea

Naparstnica żółta (Digitalis lutea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (według systemów XX-wiecznych do trędownikowatych). Występuje w górach zachodniej i południowej Europy. W Polsce rzadko uprawiana. Na zachodzie można spotkać jej zdziczałe formy (efemerofit). Prawdopodobnie kenofit.

Pokrój wieloletnia roślina zielna, osiąga wysokość do 80 cm. Cała roślina jest naga. Liście błyszczące i nagie. Kwiaty osadzone na łodydze na nagich szypułkach. Korona kwiatu rurkowatodzwonkowata, długości do 2 cm, przeważnie cytrynowożółta. Górna warga korony ma 2 trójkątne łatki, dolna 3, środkowa z nich jest dłuższa. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Roślina ozdobna chętnie uprawiana w ogródkach przydomowych. Jest łatwa w uprawie, w Polsce jest w pełni mrozoodporna. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym i żyznej, przepuszczalnej glebie. Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią, można też przez podział rozrośniętych kęp. Po przekwitnięciu obcina się kwiatostany u samej podstawy, pobudza to rozwój nowych pędów. Jeśli nie usuniemy kwiatostanów samorzutnie rozsiewa się w ogrodzie.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 01:34:45]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62816013. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.