Wirtualny atlas roślin: Rosiczka okrągłolistna / Drosera rotundifolia

Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia L.) – gatunek rośliny należący do rodziny rosiczkowatych. Roślina owadożerna. Występuje w stanie dzikim w całej Europie oraz na obszarach Ameryki Północnej i Azji. W Polsce dość pospolita na torfowiskach. Zwyczajowo bywa nazywana rosą słoneczną.

Pokrój roślina wieloletnia, drobna, osiągająca wysokość 5–20 cm. Liście odziomkowe zebrane w różyczkę, długoogonkowe, okrągławe, czerwonawe. Z wierzchu i na brzegach posiadają włoski gruczołowe, które wydzielają lepką, wabiącą ciecz, do której przyklejają się owady. Później liście zwijają się i trawią zdobycz. Kwiaty jeden lub kilka głąbików kwiatowych, prosto wzniesione, czerwono nabiegłe, dłuższe od liści. Kwiaty niepozorne, białe, na szczycie głąbika zebrane w grono. Owoc trójkomorowa torebka.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Siedlisko: torfowiska, bory bagienne, wilgotne wrzosowiska oraz brzegi dystroficznych jezior. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Oxycocco-Sphagnetea. Ponieważ żyje w środowisku ubogim w azot (torfowiska), braki azotu w podłożu uzupełnia owadożernością. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, które są wydzielane na szczytach – czułkach porastających powierzchnie liści. Dzięki zawartości barwników antocyjanowych mają one czerwonawy kolor zwiększający ich atrakcyjność. Jako roślina owadożerna działa aktywnie. Ofiara wchodzi na liść i lepka substancja ją unieruchamia. Powoli pułapka się zamyka. Trwa to około 3 godzin. Wydzielany kwas mrówkowy zaczyna rozpuszczać ciało owada. Uwalniają się dzięki temu cząsteczki białka, które stymulują wydzielanie enzymów proteolitycznych. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz – bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach.

Roślina lecznicza: zawiera glikozydy (droseron, plumbagina), cholinę, związki cyjanogenne. Ma działanie: przeciwbólowe. Dawniej z rosiczki robiono nalewkę, zwaną rosalisami (od ros solis – rosa słoneczna). Nalewki używano w stanach gorączkowych oraz przy dolegliwościach kobiecych. Płukanki z ziela rosiczki miały skutecznie uśmierzać ból zębów. Rosiczkowe napary stosowano jako lek przynoszący ulgę przy bólach oczu, głowy, żołądka, serca. Niegdyś używano jej suszonych kwiatów jako zamiennika tytoniu. Rosiczkę wykorzystywano do odstraszania złych duchów i jako zabezpieczenie przed nieprzychylnymi czarami. W tym celu wianki z rosiczki zakopywano w oborze i w mieszkalnych izbach.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:34:13]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985763. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.