Wirtualny atlas roślin: Wierzbownica błotna / Epilobium palustre

Wierzbownica błotna (Epilobium palustre L.) – gatunek rośliny z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Występuje w Azji, Ameryce Północnej i w Europie. W Polsce pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Korzenie krótkie, nitkowate rozłogi podziemne z wydłużonymi międzywęźlami pokrytymi łuskowatymi liśćmi; na końcu rozłogów tworzą się jesienią rozmnóżki. Pokrój roślina wieloletnia z podziemnym, rozgałęzionym rozłogami. Łodyga pojedyncza lub rozgałęziona, obła o wysokości od (5)10–70 cm. Liście równowąskolancetowate, naprzeciwległe, całobrzegie lub odległe i niewyraźnie ząbkowane, o brzegach podwiniętych. Kwiaty drobne, różowe do ciemnoróżowych, zebrane w szczytowe grono; płatki długości 5–9 mm, głęboko sercowato wycięte na szczycie. Owoce torebka zawierająca dużą ilość niełupek zaopatrzonych w aparat lotny w postaci pęczka jedwabistych szczecinek zapewniających wiatrosiewność.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Gatunek wilgociolubny, rośnie w rowach, na podmokłych łąkach, torfowiskach, brzegach wód. Preferuje gleby kwaśne i wilgotne. W górach dochodzi po piętro subalpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Epilobio-Juncetum effusi. Kwitnie lipiec-sierpień. Roślina żywicielska motyla postojaka wiesiołkowca.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 16:34:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74513481. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.