Kruszczyk rdzawoczerwony (Epipactis atrorubens (Hoffm.) Besser) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae).
Występuje w Europie, z wyjątkiem dalekiej północy. Centra jego występowania skupiają się w części środkowej i wschodniej. W Polsce roślina rzadka, występuje zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich na rozproszonych stanowiskach, rzadko zwłaszcza na północy kraju. Najwyżej spotykana w Tatrach na stoku Gładkie Upłaziańskie na wysokości 1500 m n.p.m. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy. Rozwój Bylina, geofit ryzomowy. Kwitnie od czerwca do lipca (lub sierpnia). Kwiaty nie produkują nektaru, są jednak odwiedzane przez owady, które zbierają pyłkowiny. Owad siadając na warżce odgina swoim ciężarem jej część szczytową, a pyłkowina przykleja mu się do głowy. W niesprzyjających warunkach (np. podczas długotrwałych opadów), gdy owady nie odwiedzają kwiatów, dochodzi do samozapylenia. Siedlisko Rośnie w widnych lasach, na łąkach, w zaroślach, na suchych murawach. Lubi miejsca ciepłe i słoneczne. Preferuje gleby o odczynie zbliżonym do obojętnego, o różnym stopniu wilgotności, zasobne w węglan wapnia. Spotykany na wysokości 0-2200 m n.p.m. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Erico-Pinetea, SubAll. Cephalanthero-Fagenion, Ass. Cephalanthero rubrae-Fagetum.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 10:48:57]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74481913. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.