Pokrój roślina zielna tworząca korzeń palowy lub drewniejące kłącze oraz pojedynczą lub kilka łodyg osiągających od kilku do 70 cm wysokości, rzadko wyższymi (do 100 cm). Łodygi są prosto wzniesione, rzadziej podnoszące się, dość sztywne, krótko i szorstko owłosione, rzadko niemal nagie, często czerwono nabiegłe. Rozgałęziają się tylko w górnej części. Roślina bardzo zmienna morfologicznie.
Liście skupione w rozety przyziemne, przy czym w czasie kwitnienia liście odziomkowe czasem są już uschnięte. Liście w dole pędu są wąskie, odwrotnie jajowate do podługowatych, stopniowo zwężone w ogonek krótszy od blaszki, zaostrzone lub tępe, całobrzegie lub z drobnymi i rzadkimi ząbkami. Osiągają od 1,5 do 13 cm długości i 0,3–1,8 cm szerokości. Wyższe liście są mniejsze i zmniejszają się ku górze pędu, są siedzące, najwyższe są równowąskie. Z obu stron liście są szorstko owłosione, przy czym z góry czasem łysieją.
Kwiaty zebrane w 5–30 (rzadko więcej) koszyczków tworzących kwiatostan złożony przypominający grono lub podbaldach, gęsty lub luźny. Kwiatostany rozwijają się kolejno od góry ku dołowi. Okrywa jest kubeczkowata o długości zazwyczaj 5–7 mm i średnicy 6–10 mm. Listki okrywy są wąskolancetowate i gęsto owłosione. Na brzegu koszyczka występują kwiaty języczkowe o języczku różowym, rzadziej liliowym lub białym, bardzo wąskim i zwykle nie dłuższym lub niewiele dłuższym od okrywy. Kolejne dwa szeregi kwiatów to kwiaty żeńskie składające się z bardzo wąskiej i bezbarwnej rurki korony o długości ok. 3 mm. Wewnątrz koszyczka znajdują się kwiaty obupłciowe żółtawo-zielonkawe, rzadko z łatkami na końcu korony barwy purpurowej lub ciemnoliliowej. Kwiaty te osiągają ok. 4–5 mm długości.
Owoce niełupki długości ok. 2 mm z puchem kielichowym ok. trzy razy dłuższym, białawym, czasem z żółtawym, czerwonawym lub rudawym odcieniem. Włoski puchu są cienkie i odlegle ząbkowane.
Biologia i występowanie
Roślina dwuletnia i wieloletnia, kwitnąca od maja do października. Rośnie na suchych łąkach i pastwiskach, przydrożach, w żwirowiskach i miejscach kamienistych, w widnych zaroślach i lasach. W polskich górach sięga do 1740 m n.p.m. w Tatrach.
- cechy łodygi
- szacowana wysokość łodygi
- od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
- ogólne
- status gatunku we florze Polski