Wirtualny atlas roślin: Przymiotno kanadyjskie / Erigeron canadensis

Przymiotno kanadyjskie, konyza kanadyjska (Erigeron canadensis L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. W drugiej połowie XX wieku klasyfikowany zwykle do rodzaju konyza jako Conyza canadensis, ale po odkryciu zagnieżdżenia tego rodzaju w obrębie Erigeron na przełomie XX i XXI wieku, ponownie włączany do rodzaju przymiotno.

Łodyga pojedyncza lub silnie rozgałęziona, z gałązkami skośnie wzniesionymi ku górze, o wysokości od 5 do 100 cm, pokryta zwykle dość rzadkimi, odstającymi i szczeciniastymi włoskami koloru białawego o różnej długości (do 2 mm). Liście ulistnienie skrętoległe. Liście lancetowate lub równowąskolancetowate, nagie lub z rzadka szorstko owłosione, poza tym orzęsione wzdłuż brzegu. Dolne liście mają brzegi odlegle ząbkowano-piłkowane, górne są całobrzegie. Kwiaty koszyczki małe, zebrane w rozbudowany, wiechowaty kwiatostan złożony. W jednym koszyczku 25–45 kwiatów. Okrywa koszyczka naga lub z przylegającymi, krótkimi i nielicznymi włoskami, o długości 3,5 do 6 mm oraz średnicy od 2,2 do 4 mm. Listki okrywy wąskolancetowate, zielone w środkowej części, błoniasto obrzeżone. Kwiaty brzeżne języczkowate, słupkowe, białawe, dłuższe od listków okrywy o 0,5–1 mm. Środkowe kwiaty w koszyczku obupłciowe, także białawe, o koronie walcowatej. Owoce niełupki o długości około 1,5 mm z dwukrotnie dłuższym puchem kielichowym (do 3 mm), nie dłuższym od listków okrywy koszyczka. Puch kielichowy 1-szeregowy, złożony z licznych, nierozgałęzionych włosków koloru białego.

Biologia i występowanie

Pochodzi z Ameryki Północnej i Południowej, ale rozprzestrzeniony został w innych rejonach świata. Obecnie jest gatunkiem kosmopolitycznym, poza Antarktydą występującym na wszystkich kontynentach i wielu wyspach. W Polsce pojawił się w I połowie XVIII w. w wyniku nieświadomego zawleczenia i jest obecnie rośliną bardzo pospolitą. Na początku XXI w. szacowano, że jest najczęściej spotykaną w Polsce rośliną obcego pochodzenia. Status gatunku we florze Polski: epekofit. Rozwój: Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do października. Jest rozsiewana przez wiatr. Jedna roślina może wytworzyć nawet ponad 100 tysięcy nasion. Siedlisko: Rośnie głównie na siedliskach ruderalnych i jako chwast w uprawach: na piaszczystych ugorach, miedzach, na przydrożach, nasypach kolejowych, murach, itp., poza tym także na siedliskach półnaturalnych, na żwirowiskach, w suchych murawach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek wyróżniający dla związku zespołów Sisymbrion. Genetyka i zmienność: Liczba chromosomów 2n= 18. Tworzy mieszańce z przymiotnem ostrym. Korelacje międzygatunkowe Pasożytuje na nim grzyb Podosphaera fusca wywołujący mączniaka prawdziwego, grzybopodobny lęgniowiec Basidiophora entospora wywołujący mączniaka rzekomego, żerują larwy chrząszcza Olibrus corticalis i pluskwiak smukleniec komarnicowaty Neides tipularius.

Ziele Herba Erigerontis canadensis zawierające flawonoidy i olejki eteryczne wykorzystywane jest do produkcji perfum. Z ziela przymiotna produkowane są tabletki przeciwkrwotoczne Hemorigen.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 17:35:43]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75610595. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.