Przymiotno węgierskie (Erigeron hungaricus (Vierh.) Pawł.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.
Endemit ogólnokarpacki. Występuje w Górach Rodniańskich, południowo-wschodniej części Karpat oraz w Tatrach. W Polsce gatunek rodzimy. W polskich Tatrach stwierdzono jego występowanie na około 50 stanowiskach w następujących miejscach: Wąwóz Kraków, Przełęcz między Kopami, Kamienista, Miedziane, Pośredni Granat, Wołowiec, Jarząbczy Wierch, Kamienista, Starorobociański Wierch, Ornak, Dolina Pysznej, Kominiarski Wierch, Czerwone Wierchy (liczne stanowiska), Giewont, Kopa Kondracka, Kasprowy Wierch, Skrajna Turnia, Granaty, Mała Koszysta, Wrota Chałubińskiego, Opalony Wierch, Mięguszowieckie Szczyty, Niżnie Rysy. Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Roślina wiatrosiewna. Porasta wilgotne skały i hale, dużo częściej na podłożu wapiennym. Występuje w piętrze kosówki i piętrze alpejskim Tatr. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Seslerion tatrae. Liczba chromosomów 2n = 18. Tworzy mieszańce z przymiotnem jednokoszyczkowym.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:50:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72951840. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.