Wirtualny atlas roślin: Pszonak drobnokwiatowy / Erysimum cheiranthoides

Pszonak drobnokwiatowy (Erysimum cheiranthoides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.

Łodyga wzniesiona, nie rozgałęziająca się, o wysokości do 60 cm. Posiada podłużne listewki, jest fioletowo nabiegła u podstawy i szorstka, owłosiona dwoma rodzajami włosków :dwuramiennymi i gwiazdkowatymi Liście lancetowate, całobrzegie lub nieregularnie ząbkowane. Górne bezogonkowe i węższe od dolnych, dolne ogonkowe. Wszystkie szorstkie, porośnięte dwoma rodzajami włosków (podobnie jak łodyga). Liście mają wyraźny nerw środkowy, pozostałe są praktyznie niewidoczne. Kwiaty żółte, zebrane w baldachogrono. Kwiaty drobne, wyrastające na szypułkach o długości około dwukrotnie większej od kielicha. Kielich 4-działkowy. Korona z 4 długimi, klinowatymi płatkami o długości do 3 mm. Owoce wyrastające na krótkich i grubych szypułkach długie, równowąskie i nieco spłaszczone łuszczyny o długości do 2,5 cm z dzióbkiem o długości do 1 mm. Łuszczyna jest naga, lub bardzo delikatnie owłosiona. Nasiona rdzawobrunatne o zróżnicowanym kształcie, czasami z błoniastym skrzydełkiem. Zawierają około 40% tłuszczów.

Biologia i występowanie

Rodzimy obszar jego występowania obejmował Europę prócz basenu Morza Śródziemnego oraz na dużą część Azji. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się w niektórych rejonach Ameryki Północnej i nadal się rozprzestrzenia. Obecnie jest już pospolity w całej Ameryce Północnej, Europie i Azji, występuje także w Ameryce Środkowej, na Ziemi Ognistej w Ameryce Południowej, Nowej Zelandii i Sudanie w Afryce. W Polsce jest pospolity na niżu i pogórzu, w górach dochodzi do wysokości upraw. We florze Polski był uważany za gatunek rodzimy, apofit. Obecnie jednak nie wyklucza się, że może być archeofitem. Rozwój Roślina jednoroczna lub dwuletnia. Kwitnie od maja do września. Jest samopylna, lub zapylana przez błonkówki. Słupek i pręcik dorzewają równocześnie. Siedlisko Siedliska ruderalne i segetalne: pola, wysypiska, nieużytki, drogi, nasypy kolejowe, rumowiska, przydroża. Gleby nieco wilgotne, luźne, ubogie w wapń. Na polach uprawnych jest chwastem, głównie roślin okopowych i zbóż. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Erysimo-Melilotetum. Roślina trująca Zjedzona w większych ilościach może u domowych zwierząt (głównie koni i krów) wywołać zaburzenia w pracy układu pokarmowego. Genetyka Liczba chromosomów 2n = 16. Korelacje międzygatunkowe Pasożytuje na nim grzyb Erysiphe cruciferarum wywołujący mączniaka prawdziwego.

Roślina lecznicza: ziele Herba Erysimi i nasiona Semen Erysimi zawierają nasercowe glikozydy: eryzyminę i eryzymozyd, witaminę C oraz sole mineralne. Stosowane były jako środek nasercowy i moczopędny. Obecnie w Polsce wyszły z użycia, w tym celu w farmakologii zazwyczaj wykorzystywany jest pszonak Perowskiego.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:53:48]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985928. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.