Szachownica cesarska Fritillaria imperialis

Szachownica cesarska, cesarska korona (Fritillaria imperialis L.) – gatunek rośliny cebulowej należący do rodziny liliowatych (Liliaceae). Występuje w stanie dzikim w południowej Azji – od Wyżyny Irańskiej po północne Indie. W Polsce uprawiana jako roślina ozdobna.

Łodyga wzniesiona, prosta, gruba, o wysokości do 1m, obficie ulistniona. Liście lancetowate, zaostrzone. Na szczycie łodygi, nad kwiatami pęk liści. Kwiaty dzwonkowate na długich szypułkach, zwisłe, zebrane pod szczytem łodygi w okółek. Okwiat ciemnoceglasty, pomarańczowy lub żółty.

Biologia i występowanie

Kwitnie na przełomie kwietnia i maja. Roślina trująca. Wydziela brzydką woń odstraszającą nornice i myszy, które często żerują na cebulkach innych roślin ozdobnych.

Roślina uprawna Historia uprawy: w Europie uprawiana od XVI wieku. Dawniej stosowana także jako roślina lecznicza. Używana do sadzenia na rabatach z bylinami a także w ogrodach skalnych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:13:45]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985522. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga wzniesiona
  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
      • płatki pomarańczowe
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • roślina trująca
    • roślina lecznicza
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.