Wirtualny atlas roślin: Złoć żółta / Gagea lutea

Złoć żółta (Gagea lutea) – gatunek byliny z rodziny liliowatych. Jest pospolita w Europie Środkowej. W Polsce również występuje pospolicie na całym niżu, oraz na Pogórzu i w niższych partiach gór.

Liście zazwyczaj jest tylko jeden liść odziomkowy o szerokości 3–9 mm i żółtawozielonym kolorze. Jest on równowąski, zwęża się ku obu końcom, u szczytu z zakończeniem kapturkowatym, zaostrzonym. Jego długość jest równa wysokości całej rośliny lub niewiele większa. Bezpośrednio pod kwiatostanem wyrastają dwa niewielkie liście, z których dolny jest większy. Liście te, lancetowatego kształtu, są delikatnie owłosione i posiadają cienką białą obwódkę. Kwiaty zebrane w kwiatostan typu baldach zawierający od 3–7 kwiatków. Są one jasnożółtego koloru, wyrastają na szypułkach dwukrotnie dłuższych od długości kwiatu. Z zewnątrz są zielone (u niektórych roślin mają po zewnętrznej stronie żółte smugi). Pręciki są o połowę krótsze od długości działek okwiatu. Pylniki na pręcikach mają jajowaty kształt. Kwiaty przedsłupne, zapylane przez chrząszcze i błonkoskrzydłe. Przy braku owadów możliwe jest samozapylenie. Złoć żółta kwitnie od marca do maja. Kwiaty zamykają się na noc oraz podczas deszczu. Ponieważ z zewnątrz są zielone, wyglądają wówczas jak pąki i stają się trudne do wypatrzenia. Łodyga wytwarza jedną tylko łodyżkę, wysokości 10–30 cm. Po przekwitnięciu i dojrzeniu owoców pęd nadziemny szybko zanika, tak, że na początku lata nie można go już znaleźć. Owoce trójkomorowa torebka z nasionami rozsiewanymi przez mrówki.

Biologia i występowanie

Złoć żółta jest geofitem cebulkowym i rośliną azotolubną. Preferuje gleby gliniasto-piaszczyste bogate w składniki odżywcze. Spotkać ją można przede wszystkim w lasach liściastych (zwłaszcza w łęgach i grądach), w parkach, na zadrzewionych stokach potoków i w jarach. Zajmuje siedliska w typologii siedlisk leśnych określane jako las świeży, wilgotny i łęgowy. Jest gatunkiem charakterystycznym dla zespołu roślinnego All. Alno-Ulmion. Rośnie często w towarzystwie zawilca żółtego.

Złoć żółta była pierwszą rośliną w zielniku Paszczaka w książce Tove Jansson "W Dolinie Muminków".

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-04-03 17:45:01]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=51656207. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Jakub Mowszowicz: Flora wiosenna : przewodnik do oznaczania dziko rosnących wiosennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 96. ISBN 83-02-00322-0.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Tadeusz Henryk Puchniarski: Rośliny siedlisk leśnych w Polsce. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004. ISBN 83-09-01822-3.
František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-11-10].
Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.

Przypisane cechy

	ogólne	gatunek rodzimy
	ogólne	bylina cebulowa
	forma życiowa wg Raunkiæra	geofit
	system korzeniowy	organ spichrzowy - cebula
	system korzeniowy	drobne cebulki przybyszowe
	barwa kwiatów	płatki żółte
	barwa kwiatów	połyskujące
	typ kielicha	lejkowaty
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	kwiatostan
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	baldachy
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	szypułki nagie
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	Kwiaty po (1)3-10
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	płatki podłużne i tępe
	pręciki	6
	pręciki	pylniki żółtozielone
	pręciki	pylniki eliptyczne
	symetria kwiatu	symetria lejkowata
	znamiona słupka	słupek jeden
	kształt blaszki	liście równowąske
	kształt blaszki	Nerwy na spodzie blaszki wystające,
	kształt blaszki	liść odziomkowy szeroki
	kształt blaszki	Liście roślin płonnych nitkowate
	kształt blaszki	młode liście zawsze pięciokątne
	kształt blaszki	równowąskolancetowate
	brzeg liścia	orzęsiony
	kolor liścia	zielone
	liście przykwiatowe	podsadki dwie naprzeciwległe
	szczyt	zaostrzony
	szczyt	kapturkowaty
	typ liści	liść prosty
	ulistnienie	liść odziomkowy jeden
	ulistnienie	liście łodygowe 2
	unerwienie	równoległe
	kolor nasion	brunatne
	rozsiewanie nasion	myrmekochoria
	wielkość nasion	kuliste
	rodzaj owoców	torebki
	rodzaj owoców	odwrotnie jajowate
	rodzaj owoców	3-komorowe
	wygląd łodygi	naga
	szacowana wysokość łodygi	od kostki do kolana (15< x <60 cm)
	pora kwitnienia	marzec
	pora kwitnienia	kwiecień
	pora kwitnienia	maj
	siedlisko	Wilgotne lasy i zarośla
	siedlisko	Lasy liściaste
	siedlisko	Zbiorowiska nadrzeczne
	siedlisko	Grądy
	siedlisko	Łęgi
	siedlisko	gleby zasobne w azot
	gatunek charakterystyczny dla	Alno-Ulmion Br.-Bl. et R.Tx. 1943 lasy łęgowe