Goryczuszka orzęsiona, goryczka orzęsiona (Gentianopsis ciliata (L.) Ma) – gatunek rośliny należący do rodziny goryczkowatych. Wcześniej powszechnie klasyfikowany jako goryczka Gentiana ciliata L. i następnie goryczuszka Gentianella ciliata (L.) Borkh. Występuje w południowej i środkowej Europie. W Polsce pospolity jest w Sudetach i Karpatach, rzadziej występuje także na pogórzu i przyległych obszarach. Północna granica jego zasięgu przebiega przez Wrocław-Kielce-Zamość. We florze Polski ma status gatunku rodzimego.
Roślina dwuletnia lub bylina, hemikryptofit i heliofit. Kwitnie od lipca do września, zapylana jest przez motyle i błonkówki. Kwiaty zamykają się na noc, oraz w czasie deszczu i dużego spadku temperatury. Występuje na suchych murawach, na brzegu lasów i zarośli, na łąkach, głównie na podłożu wapiennym. Najwyższe jej stanowisko w Tatrach znajduje się na Kopie Magury, głównie jednak rośnie w reglu dolnym i górnym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Festuco-Brometea. Liczba chromosomów 2n=44.
Roślina ozdobna: uprawiana na rabatach i w ogródkach skalnych.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:25:06]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72972500. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.