Szarota norweska Gnaphalium norvegicum

Szarota norweska (Omalotheca norvegica) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje na półkuli północnej w strefie klimatu okołobiegunowego oraz na obszarach górskich w strefie klimatu umiarkowanego – od Półwyspu Labrador, przez Grenlandię, Islandię, Półwysep Skandynawski po Syberię oraz w górach Europy (na południu po Hiszpanię, Włochy i Bułgarię) i w górach Azji Środkowej (na południu po Kirgistan i Sinciang). W Polsce jest gatunkiem rodzimym, dość rozpowszechnionym w Sudetach i Karpatach.

Pokrój roślina zielna z prosto wzniesioną, pojedynczą łodygą bez pędów płonnych u nasady. Pęd (łodyga i liście) są białoszaro, wełnisto owłosione. Liście ulistnienie skrętoległe, przy czym liście są dość rzadko rozmieszczone wzdłuż łodygi. Blaszki są lancetowate, u nasady zwężają się stopniowo przechodząc w ogonek. Na blaszce wyraźnie widoczne trzy nerwy. Liście są mniej więcej tej samej wielkości, środkowe liście na łodydze są zaostrzone i nieco dłuższe niż dolne (osiągają 3 do 12 cm długości, podczas gdy dolne od 2 do 7 cm). Kwiaty zebrane w koszyczki o długości 6–7 mm, są siedzące lub krótkoszypułkowe, wyrastają pojedynczo lub w skupieniach po 2–3 w kątach górnych liści tworząc kwiatostan złożony w postaci gęstego kłosa na szczycie pędu o długości od 2 do 10 cm. Listki okrywy mają zielone grzbiety i czarnobrunatne szerokie obrzeżenie; osiągają długość 2–2,5 mm. Listki kolejnych rzędów okrywy coraz węższe i dłuższe. Dno koszyczka jest nagie. Zewnętrzne żeńskie kwiaty w koszyczku są nitkowate, żółte, osiągają ok. 4 mm długości i wyrastają w kilku szeregach. W sumie jest ich 35–45. W środku koszyczka znajdują się 4 kwiaty obupłciowe, rurkowate, zwieńczone 5 ząbkami. Owoce podługowate niełupki do 1,5 mm długości, krótko owłosione, z puchem kielichowym łatwo odpadającym, mającym postać białych pierzastych włosków o długości ok. 4 mm.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: świetliste lasy, polany, hale. W górach Europy Środkowej występuje od regla dolnego po piętro alpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Nardion, Ass. Hieracio alpini-Nardetum, Ass. Calamagrostietum villosae (tatricum).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 00:12:28]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75610943. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • cechy owoców
    • powierzchnia owocu
      • owłosiona
  • ogólne
    • bylina
    • gatunek rodzimy
    • tworzy mieszańce
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga wzniesiona
  • siedlisko
    • polany
    • Tatry
    • Sudety
    • świetliste lasy