Szarota leśna Gnaphalium sylvaticum

  1. Magnoliopsida
  2. Asterales
  3. Asteraceae
  4. Gnaphalium
  5. Gnaphalium sylvaticum Sm.
Szarota leśna (Gnaphalium sylvaticum L., według innych ujęć Omalotheca sylvatica (L.) Sch.Bip. & F.W.Schultz) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny astrowatych. Występuje na półkuli północnej w Europie i Azji.

Pokrój łodyga wzniesiona, rozgałęziona, wysokość od 10 do 80 cm, najczęściej do 50 cm. Liście lancetowate, odziemkowe długie, środkowe krótsze bez ogonków. Posiadają jeden nerw, od spodu pokryte wełniście. Kwiaty zebrane po 3–7 koszyczków w pęczki, które tworzą wierzchołkowy kłos lub grono.

Biologia i występowanie

Występuje w prawie całej Europie poza najdalej na północ wysuniętych częściach. Rzadka na południu. W Azji występuje w zachodniej Syberii, w rejonie Kaukazu i w Azji Środkowej. Została zawleczona do wschodniej części Ameryki Północnej, do Nowej Zelandii i na rosyjski Daleki Wschód.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:35:26]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987307. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • sierpień
      • wrzesień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
          • kłos
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
      • łodyga wzniesiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • siedlisko
    • Pastwiska

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje