Szarota błotna (Gnaphalium uliginosum L.) – gatunek roślin z rodziny astrowatych. Szeroko rozprzestrzeniony w strefie umiarkowanej półkuli północnej – rośnie niemal w całej Europie, w północnej Afryce, w Azji (z wyjątkiem części południowej) oraz w środkowej i północnej części Ameryki Północnej. W Polsce jest dość pospolity na całym obszarze.
Roślina jednoroczna. Lubi siedliska wilgotne: brzegi rzek, wilgotne pola i ugory. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Cyperetalia fusci. Kwitnie od czerwca do października. Kwiaty przedprątne, zapylane przez błonkówki.
Była dawniej używana jako roślina lecznicza. Jej ziele Herba Gnaphalis uliginosi zawierające karoteny, fitosterole i olejki eteryczne stosowano jako środek obniżający ciśnienie krwi.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 00:16:26]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75650883. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.