Łyszczec wiechowaty, gipsówka wiechowata (Gypsophila paniculata L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny goździkowatych. Pochodzi z południowo-wschodniej i środkowej Europy, Kaukazu, Syberii, Mongolii i Chin, jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się też w innych rejonach świata. W Polsce występuje na naturalnych siedliskach tylko w nielicznych miejscach: na Nizinie Podlaskiej i w dolinie Bugu w Czumowie koło Hrubieszowa. Spotykany był także w różnych miejscach kraju jako gatunek synantropijny, uciekinier z upraw, jest bowiem uprawiany i często dziczejący. Okazy dziko rosnące podlegają w Polsce ochronie.
Bylina, chamefit. Siedlisko: wydmy, świetliste lasy, zbocza. Preferuje miejsca piaszczyste. Kwitnie od czerwca do września, jedna roślina wytwarza ok. 1000 kwiatów. Liczba chromosomów 2n = 34.
Roślina ozdobna, uprawiana głównie na kwiat cięty, wykorzystywany do wytwarzania wieńców, bukietów, itp. Czasami sadzony także w ogródkach skalnych i na rabatach. Istnieje wiele kultywarów, np. `Bristol Fairy` o pełnych, białych kwiatach, `Compact Plena` o pełnych i lekko różowych kwiatach. Roślina lecznicza, dawniej używana w medycynie ludowej.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:36:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986365. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.