Jastrzębiec alpejski (Hieracium alpinum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje na Grenlandii, na Syberii i w Europie. W Polsce jest dość pospolity w Sudetach, w Tatrach, na Babiej Górze i w Pieninach.
Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia, roślina owadopylna. Nasiona rozsiewane przez wiatr. Siedlisko: murawy, hale, skały. Oreofit. Wyłącznie na podłożu pozbawionym wapienia (roślina kwasolubna). W Tatrach występuje od regla dolnego aż po piętro turniowe, głównie jednak w piętrze kosówki i piętrze halnym. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Juncetea trifidi, Ass. Calamogostietum villosae (tatricum), Ass. Oreochloo distichae-Juncetum trifidi.
Łacińska nazwa jastrzębiec pochodzi prawdopodobnie od słowa hierax = jastrząb. Roślina ta często występuje bowiem na półkach skalnych i turniach, które dostępne były tylko dla tych ptaków (nazwa powstała przed rozwojem alpinizmu). Według ludowych podań sokoli wzrok ptaki te zawdzięczają sokowi mlecznemu tej rośliny.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:42:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986233. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.