Wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny araliowatych (Araliaceae) (w systemach XX-wiecznych zwykle w selerowatych Apiaceae).
Występuje w całej Europie Zachodniej z nielicznymi stanowiskami na Islandii i Azorach. Rośnie w południowej Skandynawii, krajach nadbałtyckich, w Polsce głównie w zachodniej części kraju, nielicznie na wschodzie, z pojedynczymi stanowiskami na Białorusi i Ukrainie. Zwarty zasięg kończy się na Alpach. Dalej na południe i wschód gatunek bardzo rozproszony – spotykany jest na Półwyspie Apenińskim i wyspach Morza Śródziemnego, lokalnie w Afryce północnej (Maroko), w Azji Mniejszej oraz w Izraelu. W Polsce jest rozpowszechniony na zachodzie, zwłaszcza na północnym zachodzie i zanika ku wschodowi. Brak go w Karpatach i w północno-wschodniej części kraju. Bylina. Rośnie w miejscach wilgotnych: na torfowiskach niskich, wilgotnych łąkach, nad brzegami wód, na glebach bagnistych i torfowych, także w wodzie – korzeniąc się na dnie i z liśćmi pływającymi. Kwitnie od czerwca do lipca, czasem sierpnia. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Caricetalia nigrae.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 01:30:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74100010. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.