Niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora DC.) – gatunek rośliny należący do rodziny niecierpkowatych. Występował pierwotnie w północno-wschodniej i centralnej Azji oraz wschodniej Europie. W XIX wieku zdziczały z ogrodów botanicznych zadomowił się w prawie całej Europie. Rozpowszechniony w całej Polsce. Kenofit, gatunek inwazyjny.
Występuje w lasach liściastych, parkach, na cmentarzach, w ogrodach, w miejscach ruderalnych, na nasypach kolejowych. Wymaga gleby żyznej i preferuje stanowiska cieniste. Roślina azotolubna. Kwitnie od czerwca do października. Rozsiewa się sam (autochoria). W dojrzałym owocu ciśnienie osmotyczne wynosi do 25 atmosfer. Silnie naprężone tkanki owocu w końcu pękają, zwykle przy dotknięciu, a nasiona wyrzucane są na znaczną odległość. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Alliarion.
W Azji niecierpek drobnokwiatowy jest wykorzystywany jako roślina lecznicza. Jest źródłem bioaktywnych związków fenolowych, saponin i polisacharydów. Wyniki wstępnych badań sugerują, że niektóre jego składniki mają działanie przeciwzapalne, szczególnie w przypadku chorób związanych z nadmierną degradacją kwasu hialuronowego, np. reumatoidalnego zapalenia stawów. Liście po ugotowaniu są jadalne, lecz nie należy spożywać regularnie dużych ilości ze względu na możliwą obecność szczawianu wapnia.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-01-09 00:44:42]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65877796. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.