Wirtualny atlas roślin: Oman wielki / Inula helenium

Oman wielki (Inula helenium) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. Pochodzi z Europy i Azji Środkowej, rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania. Status gatunku we florze Polski: kenofit, ergazjofigofit.

Pokrój jedna z większych bylin, osiągająca wysokość do 2,4 m. Łodyga gruba, wzniesiona, bruzdowana, u góry rozgałęziona i wełnista. Pod ziemią roślina posiada bulwiaste kłącze. Liście liście łodygowe lancetowate, prawie bez ogonków, nierówno karbowane. Liście odziomkowe natomiast jajowate i duże, osadzone na długich ogonkach. Na spodniej stronie są filcowate. Kwiaty złotożółte koszyczki kwiatowe o średnicy do 8 cm, zebrane w wiechę. Zewnętrzne listki okrywy są liściaste, jajowate, wewnętrzne mają łopatkowaty kształt i są tępo zakończone. Wewnętrzne kwiaty w koszyczku rurkowe, zewnętrzne języczkowe. Kwiaty języczkowe mają długość 3-4 cm. Płatki korony są wąskie i lekko wygięte ku górze. Języczki brzeżnych kwiatów są równowąskie i dłuższe od okrywy. Puch kielichowy złożony z pojedynczych włosków w jednym szeregu.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: świetliste zarośla, koryta potoków, polany. Kwitnie od czerwca do września.

Roślina lecznicza Surowiec zielarski – kłącze z korzeniami (Helenii rhizoma, także Radix inulae) Skład chemiczny – mieszanina laktonów seskwiterpenowych (zwana „heleniną” i „kamforą omanu”), olejek eteryczny (od 1 do 3%), fitosterole, triterpeny, inulina do 44%. Działanie: Oman wielki stosowany jest w medycynie głównie ze względu na substancje o działaniu wykrztuśnym (korzeń). Tradycyjnie stosowany jest też jako lek żółciopędny, żołądkowy, wiatropędny, napotny i moczopędny. Używany jest też do dezynfekcji przy schorzeniach skóry, infekcjach dróg moczowych i przeciw pasożytom wewnętrznym. Działanie antybiotyczne, moczopędne i żółciotwórcze potwierdzono w badaniach. Stanowi bogate źródło inuliny. Jego składniki aktywne wchodzą w skład mieszanek ziołowych i syropów (Azarina, Pectosol) Roślina ozdobna, czasami uprawiana w ogrodach ziołowych, nie tyle jednak ze względu na swoje kwiatostany, co raczej ze względu na własności lecznicze.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:54:22]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72972444. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.