Wirtualny atlas roślin: Kosaciec żółty / Iris pseudacorus

Kosaciec żółty, irys (Iris pseudacorus L.) – gatunek byliny należący do rodziny kosaćcowatych (Iridaceae).

Łodyga wyprostowana, prosto wzniesiona, zazwyczaj rozgałęziona, o wysokości do 1 m. Na przekroju poprzecznym obła lub spłaszczona. Pod ziemią występuje grube, mocne kłącze. Liście żywozielone, pochwiasto obejmujące łodygę. Dolne są równowąskomieczowate, górne równowąskolancetowate. Mają szerokość 1-3 cm, a długość do 1 m. Kwiaty jaskrawożółte, wyrastające na długich szypułkach po 1-5 z kątów podobnych do liści przysadek. Okwiat 6-działkowy, zrośnięty w rurkę. Trzy działki okółka wewnętrznego są równowąskolancetowate, wyprostowane i krótsze od znamion słupka. Działki okółka zewnętrznego są jajowate, duże, odgięte w dół i ciemnożółte z fioletową nerwacją. Wewnątrz okwiatu jest słupek z dolną, trzykomorową zalążnią, szyjką rozdzielającą się na 3 płatowate znamienia oraz 3 pręciki. Owoc trzykomorowa, tępo trójgraniasta, podłużna torebka. Nasiona wielkości 7–8 mm, obustronnie spłaszczone.

Biologia i występowanie

Gatunek eurosyberyjski, występujący na obszarach o klimacie oceanicznym. Rośnie dziko w północno-zachodniej Afryce (Madera, Wyspy Kanaryjskie, Algieria, Maroko), całej Europie i na obszarach o umiarkowanym klimacie w Azji Zachodniej i Kaukazie, po Syberię Zachodnią. Jako efemerofit pojawia się także w Australii, Nowej Zelandii, USA i Kanadzie oraz południowej części Ameryki Południowej (Argentyna, Chile, Urugwaj). Jest uprawiany w wielu krajach świata. W Polsce na niżu jest pospolity. Hygrofit rosnący na glebach torfowych z wodą stojącą lub wolno płynącą, najczęściej nad martwymi odnogami rzek, stawami, w zarośniętych rowach melioracyjnych, w szuwarach. Kwitnie od maja do lipca. Kwiaty przedprątne, zapylane przez błonkówki. Gatunek charakterystyczny związku Magnocaricion oraz zespołu Iridetum pseudacori, a także wyróżniający dla zespołu Fraxino-Alnetum. Roślina trująca (szczególnie świeża).

Sadzony jako gatunek ozdobny w oczkach wodnych. Oprócz typowej formy gatunku istnieją też ozdobne kultywary, np. 'Variegata' o żółtozielonych i pasiastych liściach . W starożytności kłącza irysa były używane w medycynie ludowej jako środek leczniczy. Dawniej wysuszone na słońcu i zwilżone octem kwiaty używane były jako barwnik do papieru i skór.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-23 00:20:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70146201. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.