Wirtualny atlas roślin: Orzech czarny / Juglans nigra

Orzech czarny (Juglans nigra L.) – gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej w środkowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych. W Polsce jest rzadko uprawiany, czasami dziczeje i uważany jest za gatunek lokalnie zadomowiony (kenofit).

Pokrój korona drzewa kulista i szeroka. Dorasta do 35 m wysokości. Pędy pędy są miękko owłosione i mają brązową barwę. Pąki są aksamitne i jasnoszare. Liście liście mają 30–60 cm długości. Są złożone z 10–23 listków o długości 6–12 cm. Listki są podłużnie jajowate, zaokrąglone u nasady, o ostrym wierzchołku, drobno piłkowane. Młode listki są obustronnie gruczołowato owłosione, starsze tylko od spodu. Wydzielają słaby zapach. Ogonek liściowy jest bardzo drobno owłosiony. Kwiaty kwiaty męskie w stożkowatych, grubych, odstających kotkach, zebranych po 2-5 na zeszłorocznych pędach. Kwiaty żeńskie niepozorne, zielonkawe, umieszczone są zawsze po pięć na szczytach gałązek. Kwitnie od maja do czerwca. Owoce kuliste pestkowce średnicy 3–5 cm. Zewnętrzna okrywa zielona, silnie aromatyczna. Owocnia twarda, gruba, bruzdowana i czarnobrązowa. We wrześniu i październiku dojrzałe orzechy spadają z drzewa. Kora kora ma szarą lub czarniawą barwę. Jest głęboko bruzdowana.

Orzech czarny sadzony jest w parkach w całej Europie od XVII wieku jako roślina ozdobna. Drewno było cenione w meblarstwie artystycznym, ze względu na ciemnobrunatne zabarwienie. Dawniej wykonywano z niego również śmigła do samolotów. Dziś przeważnie przerabia się je na okleiny, z powodu pięknego, kontrastowego rysunku jest wysoko cenione i na rynku światowym osiąga wygórowane ceny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 03:22:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74481980. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.