Selernica żyłkowana Kadenia dubia

Selernica żyłkowana (Kadenia dubia) – gatunek roślin z rodziny selerowatych (Apiaceae).

Pokrój roślina zielna z wrzecionowatym, nierozgałęzionym, ale czasem tworzącym rozłogi kłączem. Wzniesiona łodyga zwykle o wysokości od 30 do 60 cm, rzadziej do 100 cm. Naga, często czerwono nabiegła, wzniesiona, przeważnie nierozgałęziona, jeśli rozgałęziona to w górnej części. W dolnej części jest delikatnie bruzdowana, w górnej kanciasto bruzdowana. Liście osadzone na dwuuszkowych i w górnej części pędu nieco rozdętych pochwach liściowych. Blaszki są 1–3-krotnie pierzastosieczne, złożone z równowąskolancetowatych odcinków o długości 1–2 cm i szerokości 1–3 mm. Na spodniej stronie są szarozielone. Kwiaty drobne, zebrane w baldach złożony na szczycie łodygi. Składa się on z 8-30 baldaszków. Szypuły baldachu są owłosione i kanciaste, a szypuły baldaszków tylko szorstkie. Pokryw zazwyczaj brak, czasami tylko są 1–2, szydlaste. Pokrywki mają długość baldaszka i są nitkowate, równowąskie, na brzegu cienko obłonione i ząbkowane. Płatki kwiatów białe o długości 1 mm, mają łatkę na szczycie. Owoc żebrowana, kulista lub jajowata rozłupnia o długości 2–2,5 mm. Wszystkie żebra o tej samej wysokości.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Zachodniej Syberii. W Europie zachodnia granica zasięgu ciągnie się przez Austrię i Niemcy, południowa przez Węgry i Rumunię, północna przez południe Półwyspu Skandynawskiego. W Polsce występuje głównie na nizinach, szczególnie w dolinach Wisły, Odry i ich większych dopływów. W Karpatach znany z dwóch tylko stanowisk: w Droginii koło Myślenic nad Jeziorem Dobczyckim (w 2002 jednakże nie został znaleziony) i w Józefowie koło Jasła (Doły Jasielsko-Sanockie). Podawany był również z Puszczy Niepołomickiej i pod Przemyślem. Bylina, czasem też roślina dwuletnia, hemikryptofit. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Liczba chromosomów 2n = 22. Występuje na podmokłych łąkach. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Cnidion dubii i Ass. Violo-Cnidietum.

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). Z powodu niepozornego wyglądu jest trudna do odszukania w terenie, być może więc występuje na większej liczbie stanowisk, niż to jest podawane w literaturze.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 14:10:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74606513. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
      • łodyga wzniesiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • cechy owoców
    • powierzchnia owocu
      • żeberkowana
  • ogólne
    • bylina
  • siedlisko
    • Dąbrowy
    • zarośla
    • podmokłe łąki