Wirtualny atlas roślin: Sałatnik leśny / Lactuca muralis

Sałatnik leśny (Mycelis muralis) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w Małej Azji i obszarach przylegających do Kaukazu, w północnej Afryce oraz na większej części Europy (brak go tylko w południowej Hiszpanii i północnej Skandynawii). W Polsce jest pospolity na całym niżu i w górach aż po granicę lasu.

Wygląd i występowanie
Bibliografia

Liście dolne i środkowe są cienkie, nagie, przerywano pierzasto-dzielne o trójkątnie ząbkowanych odcinkach. Nasady dolnych liści stopniowo zwężają się w oskrzydlony ogonek, liście środkowe swoją sercowatą nasadą obejmują łodygę. Liście górne są małe, niepodzielone i mają lancetowaty kształt. Charakterystyczną cechą wszystkich liści jest sinozielony kolor spodniej strony blaszki. Kwiaty zebrane w niewielkie i wąskie koszyczki bardzo przypominające wyglądem pojedyncze kwiaty. Koszyczki z kolei zebrane są w rozpierzchłą wiechę. W pojedynczym koszyczku przeważnie 5 kwiatów języczkowych. Okwiat poszczególnych kwiatów tworzy 5 płatków korony zrośniętych w rurkę i 5-ząbkowy języczek wyglądający, jak pojedynczy płatek korony oraz puch kielichowy, powstały z przekształconego kielicha. Puch ten składa się z dwóch rzędów szczecinek o różnej długości (zewnętrzne są krótsze). Wewnątrz kwiatu dolny słupek z długą szyjką i rozwidlonym znamieniem i 5 pręcików zrośniętych nitkami w rurkę wokół słupka. Walcowata okrywa koszyczka składa się z dwóch szeregów listków o brudnozielonych lub czerwonobrunatnych szczytach. Listki zewnętrznej warstwy są odstające. Łodyga wzniesiona, prosta, naga, o wysokości do 1 m. Ma zielony lub jasnobrunatny kolor, górą rozgałęzia się. Roślina wytwarza krótkie kłącze. Owoc wrzecionowate niełupki zaopatrzone w krótki dzióbek i puch kielichowy.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylana jest przez muchy i pszczoły. Wszystkie kwiaty w koszyczku zakwitają jednocześnie. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Liczba chromosomów 2n= 18. Gatunek o szerokim zakresie tolerancji ekologicznej. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych na różnego rodzaju glebach, szczególnie jednak na glebach próchnicznych. Hemikryptofit.
Roślinie przypisywane są właściwości trujące.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-04-03 18:58:36]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=51720884. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
Jakub Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania krajowych roślin trujących i szkodliwych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1982, s. 392. ISBN 83-0900660-8.
Tadeusz Traczyk: Rośliny lasu liściastego. Warszawa: PZWS, 1959.
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-04-15].
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Przypisane cechy

	ogólne	roślina trująca
	ogólne	bylina
	barwa kwiatów	płatki czerwone
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	koszyczek
	liczba płatków	płatków pięć
	symetria kwiatu	grzbiecista, języczkowata (5-ząbkowa)
	kształt blaszki	liście sercowate
	kształt blaszki	liście lancetowate
	kształt blaszki	liście najszersze przy nasadzie
	kształt blaszki	liście trójkątne
	ulistnienie	bezogonkowe
	ulistnienie	ząbkowany
	ulistnienie	liście pierzaste
	rodzaj owoców	niełupki
	rodzaj owoców	puch kielichowy
	wygląd łodygi	łodyga gałęzista
	wygląd łodygi	łodyga gładka
	wygląd łodygi	łodyga wzniesiona
	szacowana wysokość łodygi	od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
	pora kwitnienia	czerwiec
	pora kwitnienia	lipiec
	pora kwitnienia	sierpień