Groszek łąkowy, groszek żółty (Lathyrus pratensis L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny bobowatych. Rośnie dziko w Azji, Europie i Afryce Północnej. Jest pospolity na terenie całej Polski.
Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: łąki, zarośla. W górach sięga po piętro kosodrzewiny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Molinio-Arrhenatheretea. Kwiaty posiadają mechanizm zabezpieczający je przed samozapyleniem. Są przedprątne, pręciki dojrzewają w zamkniętym jeszcze kwiecie, pyłek zbiera się na włoskach pod znamieniem słupka. Gdy owad odwiedza kwiat, naciska na łódeczkę, co powoduje wysunięcie się słupka z pyłkiem znajdującym się na szczoteczce jego włosków. Pyłek przykleja się do brzucha owada i zostaje przezeń przeniesiony na inny kwiat, w którym słupek już jest dojrzały i zdolny do zapylenia. W zapylaniu biorą udział pszczoły i trzmiele. Roślina miododajna, kwitnie od czerwca do lipca, czasami w jesieni powtarza kwitnienie.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 05:07:05]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73150833. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.