Brodawnik zwyczajny Leontodon hispidus

Brodawnik zwyczajny (Leontodon hispidus L.) – gatunek rośliny należącej do rodziny astrowatych. Występuje w prawie całej Europie oraz na Kaukazie, w Iraku, Iranie i Turcji. W Polsce jest pospolity na niżu i w górach.

Łodyga prosta, nie rozgałęziona jak u brodawnika jesiennego. Wysokość 10-40 cm. Pod główką kwiatową wyraźnie zgrubiała, z 1-2 łuskowatymi liśćmi. Liście zatokowo ząbkowane, z rozwidlonymi i gwiazdkowatymi włoskami. Czasami nagie, szarozielone. Kwiaty koszyczek o średnicy 2-4cm, przeważnie pochylony w dół przed rozkwitnięciem. Po przekwitnięciu zwisły z wierzchołkiem łodygi. Kwiaty otwierają się wczesnym rankiem, a zamykają się po południu.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od maja do lipca/sierpnia. Porasta łąki, żyzne gleby. Rośnie do wysokości 2000 m n.p.m. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Thlaspietea rotundifolii i Molinio-Arrhenatheretea.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:13:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986795. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
  • ogólne
    • roślina jadalna
    • bylina
  • siedlisko
    • łąki

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.