Wirtualny atlas roślin: Szafirek miękkolistny / Leopoldia comosa

Szafirek miękkolistny (Leopoldia comosa (L.) Parl.) – gatunek byliny z rodziny szparagowatych. W wykazie flory Polski wymieniony pod nazwą Muscari comosum (L.) Mill.

Łodyga obły, dość gruby głąbik, wysokości od 30 do 60 cm Liście równowąskie, karbowane, o szorstkich brzegach i szerokości 0,5–1,5 centymetrów, długości 30–50 cm. Kwiaty zebrane w cylindryczne grono. Górne liliowe kwiaty są płonne, wyrastają na szypułkach 4-6 razy dłuższych od kwiatów płodnych i są gęsto skupione. Dolne kwiaty są płodne, w środku głąbika lekko przewisające, brudnopurpurowe, dolne poziomo odstające, zielonkawe. Owoce torebki, pękające nie wzdłuż przegród, a pomiędzy szwami.

Biologia i występowanie

Gatunek pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, występuje w południowej Europie, północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie. Zasięg obejmuje także obszary wokół Morza Czarnego. Roślina przed wiekami została sprowadzona do Europy Środkowej i tu spotykana jest jako archeofit. Przez Niemcy i Polskę biegnie północna granica zasięgu. Notowany był na Śląsku i Wyżynie Małopolskiej oraz na Roztoczu. Bylina, geofit. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie w murawach, na suchych i ubogich winnicach. Liczba chromosomów 2n = 18.

Roślina uprawna: uprawiany jako roślina ozdobna. Wśród uprawianych odmian jest 'Plumosum' (też jako 'Monstrosum'), u której wszystkie kwiaty są płone, o kolorze jasnolila, a głąbik osiąga ok. 20 cm wysokości.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:14:03]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985545. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.