Karbieniec pospolity Lycopus europaeus

  1. Magnoliopsida
  2. Lamiales
  3. Lamiaceae
  4. Lycopus
    • Lycopus alboroseus
    • Lycopus alboroseus oppr
    • Lycopus albus
    • Lycopus aquaticus
    • Lycopus decrescens
    • Lycopus europaeus glabrescens
    • Lycopus europaeus glabrescens
    • Lycopus europaeus lanuginosus
    • Lycopus europaeus pusillus
    • Lycopus europaeus velutina
    • Lycopus europaeus menthifolius
    • Lycopus europaeus mollis
    • Lycopus europaeus mollis
    • Lycopus europaeus elatior
    • Lycopus europaeus europaeus
    • Lycopus europaeus glabrescens
    • Lycopus europaeus hirsutus
    • Lycopus europaeus incanus
    • Lycopus europaeus menthifolius

Karbieniec pospolity (Lycopus europaeus L.) – gatunek byliny z rodziny jasnotowatych. Występuje w całej niemal Europie oraz w dużej części Azji. W Polsce jest pospolity na całym obszarze.

Liście ulistnienie nakrzyżległe. Liście szerokolancetowate do eliptycznych, u nasady pierzastoklapowane od 4 cm szerokości i do 10 długości, na brzegu piłkowane lub głęboko ząbkowane. Kwiaty kwiaty w gęstych nibyokółkach w kątach górnych liści. Korona 4-5 mm długości, biała, czerwono nakrapiana, podzielona na 4-5 prawie jednakowych łatek, bez wyraźnych warg. 2 wyraźne pręciki i 2 przekształcone w nitkowate prątniczki. Kielich o 5 szydlastych ząbkach, rurka gardzieli owłosiona. Pokrój roślina o kłączach pełzających, z rozłogami. Łodyga wzniesiona, gałęzista, wysokości 30-80 cm.

Biologia i występowanie


Bylina, hydrofit. Kwitnie od lipca do września. Porasta brzegi wód, szuwary i inne miejsca zabagnione lub błotniste. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Alnetea glutinosae.


Roślina lecznicza: Ziele Herba Lycopi europaei zawiera glikozyd lykopinę, olejek eteryczny, garbniki, kwas galusowy. Działa skutecznie na tarczycę. Obniża wydzielanie tyroksyny (hormon tarczycy) i reguluje obieg jodu, przy stwierdzonej nadczynności tarczycy i wynikających z niej schorzeniach, jak palpitacje serca, pocenie się i ogólny niepokój. Termin zbioru: Od lipca do września.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-04 21:41:15]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=54930646. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
  • Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  • Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-03-31].
  • Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-02].
  • Jürke Grau: Zioła i owoce leśne. Reinhard Jung, Bertram Münker. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-274-0.
Przypisane cechy
ogólne roślina wodna
ogólne roślina lecznicza
ogólne roślina użytkowa
ogólne bylina
barwa kwiatów płatki białe
barwa kwiatów płatki czerwone
kształt blaszki liście jajowate
kształt blaszki liście lancetowate
ulistnienie naprzeciwległe
ulistnienie ząbkowany
ulistnienie piłkowane
ulistnienie liście pierzaste
wygląd łodygi łodyga pełzająca
wygląd łodygi łodyga gałęzista
wygląd łodygi łodyga wzniesiona
szacowana wysokość łodygi od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
pora kwitnienia lipiec
pora kwitnienia sierpień
pora kwitnienia wrzesień

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: - The Global Biodiversity Information Facility, - Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje
Ostatnie zdjęcia
Ostatnie miejsca