Wirtualny atlas roślin: Mlecznik nadmorski / Lysimachia maritima

Mlecznik nadmorski (Lysimachia maritima) – gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych (Primulaceae), dawniej zaliczany do monotypowego rodzaju mlecznik (Glaux L. 1753) jako Glaux maritima L. Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej (w Azji, Europie i Ameryce Północnej). Występuje na siedliskach wilgotnych, alkalicznych i zasolonych, często na wybrzeżach. W Polsce rośnie nad Bałtykiem i na solniskach śródlądowych.

Łodyga płożąca u nasady, podnosząca się do wyprostowanej, o wysokości od 3 do 25 cm, czasem do 40 cm. Pęd nieco gruboszowaty, sinawy, nagi, pojedynczy lub rozgałęziony. Kłącze cienkie. Liście dolne naprzeciwległe, górne skrętoległe. Bezogonkowe, mięsiste. Blaszka od równowąskiej poprzez wąskoeliptyczną do nieco łopatkowatej o rozmiarach 4–15 × 1,5–3,5(–5) mm. U nasady zbiegająca w krótki ogonek poniżej 0,7 mm długości (rzadko do 1,5 mm). Na szczycie blaszka zaokrąglona, tępa lub zaostrzona. Brzeg blaszki płaski, cały. Nerwacja jednożyłkowa. Kwiaty siedzące w kątach górnych liści. Kielich dzwonkowaty, biały lub różowawy. Działki kielicha w liczbie 5, podługowate, tępe, o długości 3–5 mm i szerokości 1,5–2 mm, nieco gruboszowate. Płatków korony brak. Pręcików 5, o długości podobnej do działek kielicha. Zalążnia w górnej połowie gruczołowato punktowana, z szyjką słupka podobną długością do pręcików. Owoc kulistawa, naga torebka o długości 2,3–3,5 mm.

Biologia i występowanie

Gatunek o rozległym obszarze występowania na półkuli północnej. W Europie rośnie na atlantyckich wybrzeżach od Morza Białego, półwyspu Skandynawskiego i Islandii, po zachodnie wybrzeża półwyspu Iberyjskiego; w tym nad Morzem Bałtyckim i Morzem Północnym. Występuje także na katalońskim i francuskim wybrzeżu Morza Śródziemnego oraz na dziesiątkach stanowisk śródlądowych w Europie Środkowej i Zachodniej. Od Ukrainy dalej na wschód po wschodnią Syberię ma zwarty zasięg w strefie występowania stepów. Rośnie także dalej na południu w rejonie Kaukazu, Iranu, w północnym Pakistanie oraz w Chinach. Na Dalekim Wschodzie zanika, ale znów liczniej pojawia się na pacyficznym wybrzeżu w rejonie Sachalinu, północnych Wysp Japońskich i Kuryli. W Ameryce Północnej zwarty zasięg obejmuje wybrzeże pacyficzne od południowej Alaski po południową Kalifornię, południowo-zachodnią Kanadę (Saskatchewan i Alberta) oraz środkowo-zachodnie USA. Gatunek rośnie też na południe od Zatoki Hudsona, w rejonie ujścia Rzeki Świętego Wawrzyńca oraz na atlantyckim wybrzeżu południowo-wschodniej Kanady i północno-zachodniej części USA. Bylina. Rośnie na brzegach morskich, solniskach i siedliskach alkalicznych, na łąkach i brzegach wód. W Europie Środkowej gatunek charakterystyczny związku Armerion maritimae i zespołu Triglochino-Glaucetum maritimae. Kwitnie od maja do lipca. Rozprzestrzenia się generatywnie za pomocą nasion i wegetatywnie. Rozmnażanie wegetatywne za pomocą rozrastających się pędów jest szybkie i pozwala temu gatunkowi w krótkim czasie reagować na poprawę warunków mikrosiedliskowych. Z kolei na skuteczność rozmnażania za pomocą nasion duży wpływ ma temperatura i zalewanie ich przez wodę.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:27:54]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72457900. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.