Pokrój drzewo lub krzew. Jest największą z magnolii uprawianych w przydomowych ogródkach, osiąga wysokość do 10 metrów. Ma piramidalną koronę, nisko rozgałęziającą się nad ziemią. Pędy cienkie i nagie, pachnące żywicą. Pojedyncze duże pąki, jedwabiście owłosione, osadzone na końcach gałązek. U starszych drzew gałęzie pokładają się na ziemi i ukorzeniają.
Liście pojedyncze, duże (5-15 cm), odwrotnie jajowate i nieowłosione, błyszczące. Sproszkowane liście magnolii japońskiej są używane na Dalekim Wschodzie do przyprawiania ryżu.
Kwiaty są główną ozdobą magnolii. Duże, szeroko otwarte kwiaty o 6 płatkach, mają biały kolor i lekko pachną. Rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści (kwiecień-maj). Ten gatunek magnolii zakwita dopiero po kilkunastu latach od posadzenia. Starsze magnolie kwitną bardzo obficie. Jej kwiaty są mniej dekoracyjne, niż kwiaty magnolii pośredniej i magnolii gwiaździstej.
Owoc mieszek zawierający bardzo dekoracyjne nasiona z czerwoną osnówką. Roślina może być rozmnażana przez nasiona.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-07 02:11:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62548299. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- Magnolia kobus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-31] (ang.).
- Magnolia (Magnolia) ang. Magnolia, drzewa.nk4.netmark.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- cechy łodygi
- szacowana wysokość łodygi
- wyższa od człowieka (> 200 cm)
- cechy liści
- kształt blaszki
- liście najszersze przy końcu
- liście odwrotnie jajowate